ای خدا ای صاحب فضل عجیب |
کن تو روزی اندر این ماه نجیب | |
بر من و هم بر عباد مومنین |
ذهن و استعداد قابل یا حبیب | |
این عطا را از ره لطف و کرم |
بر جمیع قابلین فرما نصیب | |
هم بیا گاهان تو ما را این زمان |
بر حقایق چون به هر دردی طبیب | |
دور فرما از سفاهت وز جنون |
لطف فرما تا شویم اکنون لبیب(1) | |
بر کمال و عقل و ادراکات ما |
هر زمان افزوده فرما یا رقیب | |
کن مقرر بهر من از کل خیر |
کاندر این مه آید از بالا نشیب | |
میدهیمت حق جود خود قسم |
یا جواد و یا کریم و یا مثیب(2) |